Η σχετική έρευνα παρουσιάζεται σε επιστημονικό άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Material Science and Engineering: C. «Το σχέδιο είναι η παραγωγή ανθρώπινων συκωτιών στο εργαστήριο…αυτό θα βοηθά να αποφεύγεται η μακρά αναμονή για συμβατό δωρητή και να μειώνεται ο κίνδυνος απόρριψης του μεταμοσχευθέντος οργάνου» δήλωσε ο Λουΐζ Κάρλος ντε Κερ-Τζούνιορ, πρώτος συντάκτης της έρευνας, στο Agencia FAPESP.
Ένα όργανο από νεκρό δωρητή, σε αυτή την περίπτωση ένα συκώτι, υφίσταται επεξεργασία με διάφορα διαλύματα, που περιέχουν απολυμαντικά ή ένζυμα για την απομάκρυνση όλων των κυττάρων από τον ιστό, αφήνοντας μόνο το εξωκυτταρικό «ικρίωμα» με το αρχικό σχήμα και δομή του οργάνου. Αυτό στη συνέχεια «σπέρνεται» με κύτταρα από τον ασθενή.
«Είναι συγκρίσιμο με τη μεταμόσχευση ενός “ανακατασκευασμένου” ήπατος. Δεν θα απορριφθεί επειδή χρησιμοποιεί τα κύτταρα του ίδιου του ασθενούς, και δεν υπάρχει ανάγκη για χορήγηση ανοσοκοκατασταλτικών» είπε η Μαγιάνα Ζατζ, ερευνήτρια του HUG-CELL και άλλη μία εκ των συντελεστών της έρευνας.
«Πολλά όργανα που είναι διαθέσιμα για μεταμόσχευση δεν μπορούν στην πραγματικότητα να χρησιμοποιηθούν επειδή ο δωρητής έχει σκοτωθεί σε τροχαίο. Η τεχνική αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επισκευή τους, ανάλογα με την κατάστασή τους» είπε σχετικά. Γενικότερα, θεωρείται πως θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και για πνεύμονες, καρδιές και δέρμα.
ΠΗΓΗ: naftemporiki