Έτσι, ελπίζεται να βρεθούν νέες φαρμακευτικές θεραπείες για ασθενείς με διαταραχές των δακρυϊκών αδένων, όπως στην περίπτωση της ξηροφθαλμίας, όπου δεν παράγονται αρκετά δάκρυα. Ακόμη, στο μέλλον τέτοιοι εργαστηριακοί αδένες θα μπορούν να μεταμοσχευθούν σε ασθενείς των οποίων οι δακρυϊκοί αδένες είναι πλήρως δυσλειτουργικοί.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης και του Ινστιτούτου Hubrecht, με επικεφαλής τον καθηγητή μοριακής γενετικής Χανς Κλέβερς, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κυτταρικής βιολογίας «Cell Stem Cell». «Τουλάχιστον το 5% του ενήλικου πληθυσμού εκτιμάται ότι εμφανίζει ξηροφθαλμία, η οποία τις περισσότερες φορές σχετίζεται με την ελαττωματική παραγωγή δακρύων από τον αντίστοιχο αδένα.
Οι θεραπευτικές επιλογές είναι περιορισμένες μέχρι σήμερα, επειδή οι ακριβείς βιολογικοί μηχανισμοί πίσω από τη λειτουργία του δακρυϊκού αδένα δεν έχουν κατανοηθεί πλήρως και δεν υπάρχει κάποιο αξιόπιστο εργαστηριακό μοντέλο για τη μελέτη του δακρυϊκού αδένα», δήλωσε ο δρ Κλέβερς.
Η δυσλειτουργία του εν λόγω αδένα, πχ στο αυτοάνοσο σύνδρομο Sjogren που προκαλεί σοβαρή ξηροφθαλμία, μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις και μερικές φορές να οδηγήσει ακόμη και σε τύφλωση.
Τα εργαστηριακά οργανοειδή των δακρυϊκών αδένων είναι μικροσκοπικές τρισδιάστατες δομές που μιμούνται τη λειτουργία των πραγματικών οργάνων. Το επίτευγμα των επιστημόνων είναι ότι η μίμηση είναι τόσο πετυχημένη που οι εργαστηριακοί αδένες εκκρίνουν κανονικά δάκρυα, αντιδρώντας σε χημικά ερεθίσματα όπως ο νευροδιαβιβαστής νοραδρεναλίνη.
Προς το παρόν πάντως, οι εργαστηριακοί αδένες δεν διαθέτουν όλα τα είδη κυττάρων ενός φυσικού δακρυϊκού αδένα. Έτσι, σύμφωνα με τους ερευνητές, η αναγεννητική θεραπεία με χρήση τέτοιων οργανοειδών θα πάρει αρκετό χρόνο, εωσότου είναι κλινικά διαθέσιμη.
Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση: https://www.cell.com/cell-stem-cell/fulltext/S1934-5909(21)00075-8?utm_source=EA
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ