Η Μεσογειακή Αναιμία ή Θαλασσαιμία (γνωστή παλαιότερα ως αναιμία του Cooley) και η Δρεπανοκυτταρική Νόσος είναι κληρονομικές μορφές βαριάς αναιμίας που η θεραπεία τους βασίζεται σε τακτικές μεταγγίσεις αίματος ανά δεκαπενθήμερο από τη βρεφική ηλικία των πασχόντων και η ζωή τους είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη με την εθελοντική και τακτική προσφορά του αίματος από τους συνανθρώπους μας.
Απειλητικές για τη ζωή ελλείψεις αίματος παρατηρούνται σε αρκετές Μονάδες ήδη, όπως και κάθε καλοκαίρι, ενώ έχει φουντώσει για τα καλά το νεότερο κύμα της πανδημίας.
Η Πολιτεία πρέπει άμεσα να φροντίσει να μη φτάσουμε ξανά στο σημείο, όταν μέσα στην πανδημία, οι πάσχοντες ουσιαστικά «εκβιάζονταν» προς εξεύρεση αιμοδοτών προκειμένου να μεταγγιστούν αφού δεν είχε ληφθεί καμία επαρκής μέριμνα από την πολιτεία για το θέμα των γενικότερων ελλείψεων από τις οποίες πλήττονται σε σταθερή βάση οι ασθενείς με Μεσογειακή Αναιμία και Δρεπανοκυτταρική Νόσο ανεξαρτήτως συνθηκών.
Η Αιμοδοσία θα πρέπει να ληφθεί υπόψη στον Εθνικό Σχεδιασμό για την αντιμετώπιση της κρίσης ώστε να μην διακινδυνεύσουν ζωές ή να υπάρξουν παράπλευρες απώλειες λόγω κορωνοϊού.
Ως εκ τούτου προτείνονται:
Είναι επιτακτική ανάγκη να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να πάψει η ταλαιπωρία και η επιβάρυνση της υγείας των ατόμων με Θαλασσαιμία και Δρεπανοκυτταρική Νόσο, αλλά και όλων όσων χρειάζονται αίμα, για να συνεχίσουν να ζουν με αξιοπρέπεια.
ΠΗΓΗ: ΕΣΑμεΑ