Πόνος και Κράμπες στην Αιμοκάθαρση

Οι μυϊκές κράμπες και ο μυϊκός πόνος είναι ένα συχνό φαινόμενο σε αυτή την ομάδα των ασθενών, φτάνοντας το 35-50% και 28% αντίστοιχα, ενώ αναφέρεται ως ένας πολύ σοβαρός πόνος.

Οι μύες που επηρεάζονται πιο συχνά είναι των κάτω άκρων ενώ πιο σπάνια των άνω άκρων και της κοιλίας.

Η παθογένεια και ο ακριβής μηχανισμός των κραμπών μέχρι στιγμής δεν έχει εξακριβωθεί αν και ένας ή και παραπάνω από τους ακόλουθους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων:

• την υποογκαιμία,

• υπονατριαιμία,

• υποξία των ιστών,

• υπομαγνησιαιμία,

• ανεπάρκεια καρνιτίνης και

• αυξημένα επίπεδα λεπτίνης του ορού

μπορεί να εμπλέκονται στην ανάπτυξη του συμβάματος

Επειδή οι κράμπες εμφανίζονται συχνότερα κοντά στο τέλος της συνεδρίας, φαίνεται ότι από τους παραπάνω παράγοντες, ότι η μείωση του όγκου του πλάσματος και οι αλλαγές στην ωσμωτικότητα του πλάσματος, είτε μόνα τους είτε σε συνδυασμό, είναι οι πιο πιθανοί υποκείμενοι μηχανισμοί αυτής της επιπλοκής.

Σύμφωνα λοιπόν με τα παραπάνω ως μέτρα πρόληψης των κραμπών που σχετίζονται με την αμοκάθαρση είναι οι στρατηγικές για την μείωση της υπότασης της αιμοκάθαρσης την αποφυγή αύξησης βάρους που θα οδηγήσει τελικώς σε υψηλές ροές υπερδιήθησης ώστε να επιτευχθεί το επιθυμητό ξυρό βάρος, και την αποφυγή χρήσης διαλύματος αιμοκάθαρσης με υψηλές συγκεντρώσεις νατρίου.

Επίσης ζεστές κομπρέσες και τέντωμα των άκρων αποτελούν θεραπευτικές στρατηγικές. Παρ’ όλα αυτά τα μέτρα δεν φαίνονται να έχουν ιδιαίτερο αποτέλεσμα σε πολλούς ασθενείς

Αρκετές μελέτες έχουν δείξει την χρησιμότητα της γκαμπαπεντίνης ως αντισπασμωδικό φάρμακο,ενώ η λήψη του πριν την έναρξη της συνεδρίας μειώνει από 20-100% της κράμπες στους ασθενείς.

ΠΗΓΗ: HEALTH AND RESEARCH JOURNAL, Γεωργιάδης Γεώργιος, Νοσηλευτής,ΤΕ, MSc(c), Καδδά Όλγα.Νοσηλεύτρια, PhD.