ΕΝΕ: Οδηγίες για την πρόληψη πήξης του αίματος στο σύστημα της εξωσωματικής κυκλοφορίας της αιμοκάθαρσης

17 Φεβρουαρίου 21

Για την πρόληψη της πήξης του αίματος κατά τη διάρκεια της αιμοκάθαρσης στην εξωσωματική κυκλοφορία θα πρέπει να χορηγείται υποχρεωτικά αντιπηκτική/αντιθρομβωτική αγωγή
Ανάλογα με τη χρήση του φίλτρου αιμοκάθαρσης θα πρέπει να λαμβάνεται υπ΄ όψιν ότι η θρομβογένεση μπορεί να διαφέρει

Σε ασθενείς χωρίς αυξημένο κίνδυνο αιμορραγικής διάθεσης για την αποφυγή πήξης του αίματος, στο σύστημα εξωσωματικής κυκλοφορίας, θα πρέπει να χρησιμοποιείται χαμηλή δόση μικρομοριαικής ηπαρίνης
Λόγω της αποδεδειγμένης ασφάλειας, της ισοδύναμης αποτελεσματικότητας και της εύκολης χορήγησης των μικρομοριακών ηπαρινών, η χρήση τους θα πρέπει να προτιμάται συγκριτικά με τη χρήση κλασικής ηπαρίνης (unfractionated heparine). Άλλα οφέλη από τη χρήση μικρομοριακών ηπαρινών είναι η βελτίωση του λιπιδαιμικού προφίλ των ασθενών, η μικρότερη απώλεια αίματος και το μικρότερο ποσοστό υπερκαλιαιμίας

Σε αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς με αυξημένη προδιάθεση αιμορραγίας, δε θα πρέπει κατά τη διάρκεια της αιμοκάθαρσης να χορηγείται συστηματική αντιπηκτική αγωγή (σε αυτή περιλαμβάνεται η χορήγηση ηπαρίνης με ξεπλύματα με τη χρήση φυσιολογικού ορού ή η τοπική χορήγηση κιτρικών)
Τοπική χορήγηση ηπαρίνης δε θα πρέπει επίσης να χρησιμοποιείται λόγω του αυξημένου κινδύνου αιμορραγίας μετά την αιμοκάθαρση.

Σε περιπτώσεις εμφάνισης θρομβοπενίας μετά από χορήγηση ηπαρίνης κατά την διάρκεια αιμοκάθαρσης (σύνδρομο HIΤ), η πρόληψη της πήξης στο σύστημα εξωσωματικής κυκλοφορίας θα πρέπει να γίνεται με χορήγηση ηπαρινοειδών, λεπιρουδίνης (refludan) ή κιτρικών αντιπηκτικών

Όταν εμφανιστούν παρενέργειες από τη χρήση μικρομοριακής ηπαρίνης (unfractionated) κατά τη διάρκεια αιμοκάθαρσης, θα πρέπει να απαγορεύεται και η χρήση κλασικής ηπαρίνης.
Άλλες παρενέργειες από τη χρήση κλασικής ηπαρίνης που έχουν περιγραφεί μπορεί να είναι σοβαρή νέκρωση του δέρματος, αντίδραση υπερευαισθησίας, οστεοπόρωση και υπερκαλιαιμία

ΠΗΓΗ: ΕΝΕ