Rappini Paola – Νεφρολόγος / Λαζάρου Δημήτρης – Νεφρολόγος / Αηδώνη Έλενα – Νοσηλεύτρια
Στις μονάδες αιμοκάθαρσης ασθενείς και προσωπικό συζητάνε συχνά για να καταλήξουν σε απλούς και δοκιμασμένους τρόπους, που ξεγελούν τη δίψα και την όρεξη. Μια από τις απορίες, που περιστασιακά μπορεί να ακούσει κάποιος στις μονάδες αιμοκάθαρσης, είναι το αν έχει θέση η χρήση της σάουνας και παρόμοιων πρακτικών στην αφυδάτωση. Η πανάρχαια αυτή συνήθεια έχει χρησιμοποιηθεί κυρίως στη Φιλανδία για την ατομική υγιεινή και τη θεραπεία σε διάφορες ασθένειες. Στο σύγχρονο δυτικό κόσμο η σάουνα είναι ευρέως γνωστή ως μια ευεργετική πρακτική, η οποία θερμαίνει το δέρμα και διεγείρει την παραγωγή ιδρώτα. Έχουν καταγραφεί σημαντικές επιδράσεις της φιλανδικής σάουνας στο συμπαθητικό σύστημα, στον καρδιακό ρυθμό και σε ορμόνες όπως η ρενίνη και η αυξητική ορμόνη. Αν κάποιος συνδυάσει τα παραπάνω προκύπτει αβίαστα η ερώτηση, για το κατά πόσο μπορεί η σάουνα να βοηθήσει στη διατήρηση του σωματικού βάρους μεταξύ των συνεδριών αιμοκάθαρσης.
Όπως θα ήταν αναμενόμενο η σημασία που έχει ο ιδρώτας στην αποβολή τοξινών και υγρών, ήταν από παλιά στο πίσω μέρος του μυαλού τόσο των νεφρολόγων όσο και των ασθενών τους. Υπάρχει καταγεγραμμένη προσπάθεια να χρησιμοποιηθεί η θερμότητα της σάουνας στη χρόνια νεφρική νόσο ήδη από τη δεκαετία του ’70, όπως επίσης υπάρχει και παρουσίαση τεσσάρων μεμονωμένων περιστατικών στη δεκαετία του ’80, που συμπληρώνεται η αιμοκάθαρση με θεραπείες που χρησιμοποιούν τη θερμότητα. Το 1987 περιγράφεται η σημασία της σάουνας στη διατήρηση του υδατικού ισοζυγίου. Μισό αιώνα μετά την πρώτη εργασία ένας αιμοκαθαιρόμενος αντιμετωπίζει ακόμα μια φορά την αυξημένη πρόσληψη νερού και άλατος, κάνοντας τακτικά και για μισή ώρα ζεστό μπάνιο. Με αυτόν τον τρόπο καταφέρνει να ελέγξει το αυξημένο βάρος και την υπέρταση. Η περίπτωση αυτή θα αναθερμάνει το ενδιαφέρον αρκετά, ώστε να αρχίσει το 2012 μια πιλοτική μελέτη με αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς, στην οποία χρησιμοποιούν απλά ζεστά μπάνια, αλλά και θερμικές θεραπείες, όπως τα χαμάμ με ενθαρρυντικά αποτελέσματα.
Το γεγονός ότι υπάρχουν αρκετοί τρόποι για να διεγερθεί η παραγωγή του ιδρώτα με αποτέλεσμα την απώλεια υγρών, δεν σημαίνει ότι βρέθηκε μία καινούργια θεραπεία. Τα ευεργετικά αποτελέσματα είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Μπορεί για παράδειγμα σε κάποιους υπερτασικούς, η σάουνα να μειώνει τη διαστολική πίεση, αλλά σε κάποιους άλλους οι ερευνητές ανακαλύπτουν ότι η απώλεια άλατος αντισταθμίζεται από την ενεργοποίηση ουσιών όπως η ρενίνη, με αποτέλεσμα να παραμένει υψηλή η αρτηριακή πίεση. Εκτός από τα αμφιλεγόμενα αποτελέσματα υπάρχει και η ανησυχία για πιθανές επιπτώσεις. Η ασφάλεια των μεθόδων αυτών αφυδάτωσης περιορίζεται από τα πιθανά νοσήματα που συνυπάρχουν. Ακόμα και ο πιθανός υπερβολικός ζήλος με τον οποίο υποβάλλει κάποιος τον εαυτό του σε θερμικές θεραπείες μπορεί να κάνει τη σάουνα επικίνδυνη για τη νεφρική λειτουργία. Ειδικά οι ηλικιωμένοι ασθενείς εμφανίζουν ευκολότερα υπόταση, όταν είναι υψηλή η θερμοκρασία του περιβάλλοντος και βρίσκονται σε μεγάλο κίνδυνο, αν συνυπάρχει καρδιαγγειακή νόσος, κάτι που γίνεται αντιληπτό και με την κοινή λογική.
Μια παραλλαγή της σάουνας, με διαφορετική φιλοσοφία, που ονομάζεται Waon, γεννήθηκε στην Άπω Ανατολή και υπόσχεται “αναζωογόνηση” στο μυαλό και το σώμα, με εκτενέστατη αρθρογραφία και μεγάλο ενδιαφέρον για την καρδιολογία. Με τη θεραπεία Waon ολόκληρο το σώμα θερμαίνεται σε έναν ισορροπημένα θερμαινόμενο με υπέρυθρη ακτινοβολία θάλαμο, για 15 λεπτά, σε μια θερμοκρασία που “καταπραΰνει” το μυαλό και το σώμα. Αφού αυξηθεί η θερμοκρασία του πυρήνα του σώματος κατά 1-1,2 ºC, η καταπραϋντική θερμότητα συνεχίζει για ακόμα 30 λεπτά και τέλος αναπληρώνονται τα υγρά που εξατμίζονται με τον ιδρώτα. Η μέθοδος αυτή έχει βρεθεί να βελτιώνει την αιμοδυναμική κατάσταση των ασθενών και φαίνεται να μειώνει τα επίπεδα του εγκεφαλικού νατριουρητικού πεπτιδίου στον ορό με σημαντικό αποτέλεσμα στο συμπαθητικό νευρικό σύστημα και στις αρρυθμίες. Εκτός από την καρδιακή ανεπάρκεια η μέθοδος είναι αποτελεσματική σε σύγχρονες ασθένειες όπως η υπέρταση και ο σακχαρώδης διαβήτης.
Μεγαλύτερο ενδιαφέρον, ειδικά για την αιμοκάθαρση έχει η χρήση μιας απλοποιημένης παραλλαγής αυτής της εξωτικής μεθόδου. Η θερμική θεραπεία με τον Waon τρόπο απαιτεί μια ξηρή σάουνα, δηλαδή ένα ακριβό σύστημα για τα δεδομένα που ισχύουν στις μονάδες τεχνητού νεφρού. Με αφετηρία την πρακτική δυσκολία, οι ερευνητές αντικατέστησαν την προηγμένη ξηρή σάουνα υπέρυθρης τεχνολογίας με συνδυασμό από θερμά ποδόλουτρα, κουβέρτες και θερμοφόρες σε επιλεγμένους αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς. Ο σχεδιασμός που χρησιμοποιήθηκε είναι ο εξής: Αρχικά οι ασθενείς δέχονται ένα θερμό ποδόλουτρο των 44 ºC για 30 λεπτά. Στη συνέχεια ζητήθηκε από τους ασθενείς να ξαπλώσουν στο κρεβάτι με θερμοφόρες ενώ είναι τυλιγμένοι με κουβέρτες για ακόμα 30 λεπτά. Η διαδικασία επαναλαμβανόταν τρεις φορές την εβδομάδα μετά από κάθε συνεδρία αιμοκάθαρσης, για τρεις μήνες με αξιοσημείωτα αποτελέσματα.
Για την ελληνική πραγματικότητα, ειδικά της κρίσης, τα δεδομένα είναι διαφορετικά. Η σάουνα σίγουρα δεν είναι για τους Έλληνες ότι είναι για τους Φινλανδούς, δηλαδή μια παραδοσιακή θεραπεία. Επίσης τα θερμά λουτρά τύπου χαμάμ είναι μια περισσότερο ανατολίτικη υπόθεση και η ιαπωνική σύλληψη της θεραπείας Waon, αφορά ίσως ελάχιστους και μυημένους. Αλλά η ιδέα ότι η ζέστη είναι θεραπευτική, καθώς και οι διακοπές σε λουτροπόλεις είναι ευρέως διαδεδομένες. Ακόμα περισσότερο είναι συνηθισμένο ειδικά σε ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας να χρησιμοποιούν ζεστά ποδόλουτρα και θερμοφόρες. Μεγάλος αριθμός ηλικιωμένων ασθενών ανακουφίζεται με τη ζέστη και την αναζητάει συνδυάζοντας ζεστά ποδόλουτρα, θερμοφόρες και κουβέρτες όπως ακριβώς και οι επιλεγμένοι Ιάπωνες της παραλλαγής της Waon θεραπείας.
Με την ενθάρρυνση από το νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό της μονάδας, οκτώ επιλεγμένοι ασθενείς συστηματοποίησαν τη χρήση ποδόλουτρων και θερμοφόρων ασκών. Η ιδέα της θερμικής θεραπείας έγινε εύκολα κατανοητή γιατί ήταν ήδη εδραιωμένη ως αντίληψη στο μυαλό των αιμοκαθαιρόμενων και έτσι υπερνικήθηκαν δύο εμπόδια. Πρώτον κατορθώθηκε η συμμόρφωση στην κοπιαστική καταγραφή των παραμέτρων, που απαιτούνται από το σχεδιασμό της μεθόδου. Δεύτερον εκτελέσθηκε χωρίς πολλές παρεκκλίσεις ένα σχετικά βαρετό και επαναλαμβανόμενο πρόγραμμα, με χρήση των θερμικών μέσων (κουβέρτες, θερμοφόρες, ποδόλουτρα). Με αυτό τον τρόπο έγινε η καταγραφή μιας παραδοσιακή συνήθειας. Η προσπάθεια απέδωσε σημαντικά αποτελέσματα. Κυρίως ήταν ανακουφιστική για τον πόνο, ενώ σε κάποιους βελτίωσε τις επιδόσεις στη καθημερινή φυσική δραστηριότητα. Κανένας από τους ασθενείς δεν είχε παρενέργειες ενώ μόνο δύο δεν παρουσίασαν καμία βελτίωση.
Η θέση που θα μπορούσε να έχει η σάουνα στη νεφρική νόσο είναι μια παλιά ιστορία με ενδεικτική βιβλιογραφία. Για εμάς έγινε η αφορμή για να εμβαθύνουν ιατροί και νοσηλευτές στην ποιότητα ζωής των ασθενών. Εκτός από την καταγεγραμμένη ευεργετική επίδραση της θερμικής θεραπείας στους αιμοκαθαιρόμενους μεγάλη σημασία έχει ότι χρησιμοποιήθηκαν ήπια και απλά μη φαρμακευτικά μέσα, για να βελτιώσουν την καθημερινότητα.