Μπαρμπαλιά Ελένη: Δώρο ζωής, μετά από 9 χρόνια αναμονής στη λίστα – προσπαθώ να διαχειριστώ την ανείπωτη χαρά που δεν έχω ματαζήσει !

Μεταμόσχευση Δωρεά Οργάνων -δώρο ζωής. Δώρο ζωής που έμελλε να μου δοθεί πριν 20 μέρες στο Μεταμοσχευτικό Κέντρο του Λαϊκού Νοσοκομείου. Και μόλις εχθές το απόγευμα με το εξιτήριο στα χέρια προσπαθώ να διαχειριστώ την ανείπωτη χαρά που δεν έχω ματαζήσει.

Δώρο ζωής, που μου δόθηκε μετά από σχεδόν 9 χρόνια αναμονής στη λίστα του ΕΟΜ και μετά από αλλεπάλληλες δυσκολίες λόγω της στεφανιαίας νόσου.

Πόσο συμβολικό ήταν το γεγονός ότι 23 Ιουνίου 2021, τρεις εβδομάδες πριν, ο Δημήτρης Στρατούλης με τίμησε και μου έδωσε τη χαρά να συμμετάσχω στο πάνελ που απαρτιζόταν από εξαιρετικούς ανθρώπους για την παρουσίαση του βιβλίου του “Οταν γεννιέσαι τρεις φορές -Δωρεά Οργάνων -δώρο ζωής” . στην Νέα Σμύρνη.

Μόλις εκείνες τις ημέρες μου είχε ανακοινωθεί ότι βρέθηκε μόσχευμα από ζώντα δότη μέσω του Προγράμματος που τρέχει στο Λαϊκό Νοσοκομείο, το οποίο ονομάζεται “Αλυσίδες” και εισήγαγε για πρώτη φορά στο σύστημα της χώρας ο Καθηγητής και Διευθυντής Νεφρολογικής Κλινικής Λαϊκού Ι. Μπολέτης

Ένα πρόγραμμα που δεν δίνει περιθώρια να χαθούν μοσχεύματα και αυξάνει τον αριθμό των αιμοκαθαιρόμενων και περιτοναϊκών ασθενών που θα λάβουν το δώρο της μεταμόσχευσης.

Όσο υπάρχει ελπίδα, υπάρχει ζωή ” ένα μήνυμα καίριο που στέλνει μέσα από το βιβλίο του ο Δημήτρης. Από εχθές βρίσκομαι σπίτι με μια πολύ καλή πορεία της μεταμόσχευσης και υπο συνεχή παρακολούθηση. Μου χρωστούσε η ζωή μετά από τόσες δυσκολίες, αλλά τώρα χρωστάω και γω στη ζωή να είμαι όσο πιο υπεύθυνη γίνεται για να κρατήσει αυτό το δώρο στον υπόλοιπο βίο. Μια τιτάνια προσπάθεια που αξίζει τον κόπο.

Σεβασμό πρώτα και κύρια στον δότη. Στον δότη άνθρωπο με Α κεφαλαίο.

Σεβασμό στους αγώνες όλων ΄΄οσοι προσπαθούν να στείλουν το μήνυμα της δωρεάς οργάνων. Γιατί κακά τα ψέματα που όμως είναι μια μεγάλη αλήθεια: Μιλάμε για ένα δώρο ζωής, που δυστυχώς πολλοί νεφροπαθείς τελικού σταδίου, δεν μπορούν να χαρούν λόγω πολύχρονης αναμονής στη λίστα του ΕΟΜ.

Αιτία οι ανεπαρκείς διαχρονικά πολιτικές όλων ανεξαιρέτως των Κυβερνήσεων, που οδηγούν σταθερά στη διάλυση του δημόσιου ΕΣΥ και της δημόσιας ασφάλισης.Δεν υπάρχουν ωραία και μεγάλα λόγια όπως αναφέρει στο βιβλίο του ο Δημήτρης. Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί και να δώσει ώθηση για να κατανοήσει ο πολίτης πως μπορεί να συμβάλλει σε αυτή την μεγαλειώδη προσπάθεια.

Ποιον να πρωτοευχαριστήσω.

Ολη την νεφρολογική κλινική του Λαϊκού Νοσοκομείου που 10 χρόνια τώρα έκανε τα αδύνατα δυνατά να φτάσω και να ανέβω το σκαλοπάτι της μεταμόσχευσης. Τους νεφρολόγους από τον Καθηγητή και Διευθυντή της Νεφρολογικής Κλινικής του Λαϊκού κ. Ι. Μπολέτη, έως τους επιμελητές και τους ειδικευόμενους ανεξαιρέτως.

Δεν μπορώ να τους απαριθμήσω όλους όμως πρέπει να αναφέρω τις επιμελήτριες κ.κ. Σκαλιώτη Χρυσάνθη, Μελεξοπούλου Χριστίνα και Κολοβού Σάντυ (Κυριακή) που ήταν δίπλα μας στα χρόνια της αιμοκάθαρσης και πρόσφατα την κ. Δαρεμά Μαίρη που παρακολουθούσε με ιδιαίτερο νιάξιμο την πορεία της λειτουργίας του νεφρού στη μεταμόσχευση.

Τα μαγικά χέρια και το μυαλό (χωρίς μυαλό ιατρική και χειρουργική δεν γίνεται) του Γιάννη Μπόκου που μαζί με τον Spyridon Vernadakis σε κρίσιμες παρελθούσες στιγμές και όχι μόνο στο χειρουργείο της μεταμόσχευσης με έσωσαν από βέβαιο θάνατο; ¨Ολους τους μαχόμενους γιατρούς της Μεταμοσχευτικής Μονάδας του Λαίκού τις νοσηλεύτριες της μονάδας το προσωπικό όλο από τραυματιοφορείς έως τραπεζοκόμους.

Φίλοι μου απο χθες που είμαι σπίτι προσπαθώ για πρώτη φορά να διαχειριστώ την ανείπωτη χαρά μια χαρά πρωτόγνωρη που δεν περιγράφεται.

Όσο υπάρχει ελπίδα , υπάρχει ζωή. Μα η ελπίδα χωρίς αγώνα διαρκή δεν μπορεί να κρατηθεί ζωντανή.

Ας μην μας το στερήσουν. Δημήτρη μου σε ευχαριστώ για την συνεχή συμπαράσταση τούτες τις μέρες όπως και τον φίλο γκουρού της νεφροπάθειας Αντώνη Χατζησάββα, τον Φώντα Λύρο κ.α. Με πολλή συγκίνηση Veneremos που θα έλεγε ένας ΄μεγάλος μαχητής που τον έχω παράδειγμα ο αείμνηστος Τάσος Κατιντσάρος. Venceremos στη μνήμη του αείμνηστου Χρήστου Καραγκιόζη του αιώνιου φίλου που μου έδινε όλα αυτα τα χρόνια θάρρος και μου λεγε Ελένη θα προλάβεις , μη φοβάσαι τίποτα.

Σε όλους τους εκλιπόντες που πάλαιψαν με σθένος χρόνια πολλά, θεριά ανείπωτα, όπως οι καρδιακοί μου φίλοι Ρούλα Λάγιου και Ράλλης Τσιουλάκης.

ΠΗΓΗ: Μπαρμπαλιά Ελένη (πλέον μεταμοσχευμένη)