Αποτελείται από δύο πέταλα, από το τοιχωματικό περιτόναιο το οποίο επενδύει τα κοιλιακά τοιχώματα και το διάφραγμα και από το σπλαχνικό περιτόναιοτο οποίο καλύπτει την εξωτερική επιφάνεια των σπλάχνων (στομάχι, έντερο, ήπαρ, σπλήνας) (Εικ. 5).
Η περιτοναϊκή κοιλότητα στον άνδρα είναι μία κλειστή κοιλότητα σε σχέση με τον εξωτερικό χώρο. Αντίθετα στη γυναίκα, η περιτοναϊκή κοιλότητα επικοινωνεί με τον εξωτερικό χώρο μέσω των φαλλοπιανών πόρων. Όταν οι φαλλοπιανοί πόροι μένουν κλειστοί, δεν υπάρχει άμεση επικοινωνία μεταξύ κοιλιακής χώρας και εξωτερικού περιβάλλοντος. Όμως κατά την ωορρηξία οι φαλλοπιανοί πόροι ανοίγουν με αποτέλεσμα συχνά να εμφανίζεται αίμα στο περιτοναϊκό διάλυμα.
Εξαιτίας αυτής της επικοινωνίας, γυναίκες ασθενείς υπό περιτοναϊκή κάθαρση με ενδομητρίωση ή σε φάση εμμήνου ρύσεως μπορεί επίσης να εμφανίσουν αίμα στο περιτοναϊκό υγρό.
Μέσω ενός περιτοναϊκού καθετήρα, ο οποίος τοποθετείται στην περιτοναϊκή κοιλότητα εισάγεται περιτοναϊκό διάλυμα. Έτσι, διαμέσου της περιτοναϊκής μεμβράνης γίνεται η ανταλλαγή νερού και ουσιών μεταξύ των τριχοειδών και του περιτοναϊκού διαλύματος.
μέσω ημιδιαπερατής μεμβράνης γίνεται μετακίνηση ουσιών από διαμέρισμα με υψηλότερη συγκέντρωση προς διαμέρισμα χαμηλότερης συγκέντρωσης, ώστε να εξισωθούν οι συγκεντρώσεις μεταξύ των δύο διαμερισμάτων.
Στην περιτοναϊκή κάθαρση η μετακίνησητων ουσιών, μέσω της περιτοναϊκής μεμβράνης, γίνεται με κατεύθυνση από τον ενδοαγγειακό χώρο προς την περιτοναϊκή κοιλότητα (εξαιρούνταιτο ασβέστιο και τα HCO3-) μέχρι να επέλθει πλήρης εξίσωση των συγκεντρώσεων.
Τοξικές ουσίες που κυκλοφορούν στο αίμα διαπερνούν το τριχοειδικό τοίχωμα, πορεύονται κατά μήκος του ενδιάμεσου χώρου και διαπερνούν τα μεσοθηλιακά κύτταρα της περιτοναϊκής μεμβράνης, απεκκρινόμενες στο περιτοναϊκό διάλυμα της περιτοναϊκής κοιλότητας
μέσω ημιδιαπερατής μεμβράνης γίνεται μετακίνηση μορίων νερού από διαμέρισμα με χαμηλότερη συγκέντρωση ουσίας (χαμηλής ωσμωτικότητας) προς το διαμέρισμα υψηλότερης συγκέντρωσης ουσίας (υψηλής ωσμωτικότητας), ώστε να εξισωθούν οι ωσμωτικές πιέσεις μεταξύ των δύο διαμερισμάτων.
Στην περιτοναϊκή κάθαρση όσο υψηλότερη είναι η συγκέντρωση της γλυκόζης στο περιτοναϊκό διάλυμα, τόσο μεγαλύτερος όγκος νερού χρειάζεται να μετακινηθεί από τον ενδοτριχοειδικό χώρο προς την περιτοναϊκή κοιλότητα, που βρίσκεται το περιτοναϊκό διάλυμα ώστε οι δύο χώροι να καταστούν ισοωσμωτικοί και να επέλθει εξίσωση της ωσμωτικότητας.
Η μετακίνηση του νερού, από διαμέρισμα με υψηλότερη υδροστατική πίεση προς διαμέρισμα με χαμηλότερη υδροστατική πίεση, καλείται Υπερδιήθηση (UltafiltrationUF).
Επιμέλεια: Ελένη Μαρκή, Αναπλ. Προϊσταμένη Μ.Π.Κ. Γεν. Νοσ. Αθηνών Λαϊκό, Χριστίνα – Ιωάννα Οικονόμου, νοσηλεύτρια MSc, Μ.Π.Κ. Γεν. Νοσ. Αθηνών Λαϊκό
Διαβάστε επίσης:
Περιτοναϊκή κάθαρση – Ιστορική αναδρομή – Μέθοδοι
Διαβάστε επίσης: